"Οι γυναίκες έχουν διανύσει πολύ δρόμο, αλλά όχι αρκετό. Μπροστά τους υπάρχουν ακόμη τρομερά εμπόδια. Μιλήστε με τον εαυτό σας και την ψυχή σας. Προχωρήστε μπροστά, ίσως τότε να μην είναι πολύ αργά"
Marion Post
Η Wolcott γεννήθηκε στις 7 Ιουνίου 1910 στο Μοντκλέρ του Νιου Τζέρσεϊ. Γεννημένη σε μια οικογένεια που εκτιμούσε την εκπαίδευση και τη συμμετοχή στα κοινά, η Μάριον μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον όπου η κοινωνική ευαισθητοποίηση ήταν αναπόσπαστο μέρος της ανατροφής της. Η πρώιμη επαφή με τις έννοιες της κοινωνικής δικαιοσύνης και ευαισθητοποίησης για τον άνθρωπο έθεσε τις βάσεις για τη μελλοντική της καριέρα στη φωτογραφία ντοκoυμέντου.
Μετά τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και στη Σχολή Κοινωνικών Ερευνών, η Μάριον ταξίδεψε στην Ευρώπη, όπου ήρθε σε επαφή με τον αναπτυσσόμενο τομέα του φωτορεπορτάζ. Η ζύμωση με τον ευρωπαϊκό πολιτισμό και η ανερχόμενη καλλιτεχνική σκηνή της δεκαετίας του 1930 την επηρέασε βαθύτατα όπου άρχισε να καταγράφει και να σχολιάζει κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα.
Με την αδελφή της Έλεν πήγε στη Βιέννη όπου σπούδασαν φωτογραφία υπό την καθοδήγηση της Αυστριακής φωτογράφου Trude Fleischmann (1895-1990). Εκεί έζησαν από πρώτο χέρι τη βίαιη άνοδο των ναζί και αποφάσισαν να επιστρέψουν στην Αμερική μη αντέχοντας το κλίμα βίας που επικρατούσε. Οι εμπειρίες της στη Βιέννη την οδήγησαν να ενταχθεί στο αντιφασιστικό κίνημα των ΗΠΑ.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1930 και στις αρχές της δεκαετίας του 1940 - όταν ήταν ακόμη σχετικά πρωτόγνωρη η χρήση φωτογραφιών στον Τύπο για ενημέρωση της κοινής γνώμης - η Marion Post Wolcott κατέγραψε εικόνες από τη ζωή στην αγροτική Αμερική για να κινητοποιήσει την υποστήριξη για το New Deal. Προσλήφθηκε ως φωτογράφος για τη Farm Security Administration (FSA), μια ομοσπονδιακή υπηρεσία αφιερωμένη στη βελτίωση της ζωής των πιο φτωχών στρωμάτων της Αμερικής. Οι εικόνες της έδειξαν τις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες που προκάλεσε η Μεγάλη Ύφεση και περιλάμβαναν μεταξύ άλλων αγρότες, εργάτες και βαμβακοσυλλέκτες, οι οποίοι ζούσαν σε εξαθλιωμένες κοινότητες.
'Ηταν η δεύτερη γυναίκα που προσλήφθηκε για αυτό το έργο, πρώτη ήταν η Dorothea Lange. H Μάριον ταξίδευε μόνη της σε επαρχιακούς δρόμους επί εβδομάδες, ήταν μια δύσκολη αποστολή για μια νεαρή λευκή γυναίκα εκείνη την εποχή. Πρωτοστάτησε στον ελέγχο των γεννήσεων με τη Μάργκαρετ Σάνγκερ ενώ αργότερα συνδέθηκε με το προοδευτικό κίνημα στη τέχνη και την εκπαίδευση στη Νέα Υόρκη και την Αυστρία.
Καθώς διέσχιζε τις πολιτείες, μεταφέροντας τη βαριά φωτογραφική της μηχανή ήρθε σε επαφή με γυναίκες και παιδιά, μπήκε στα σπίτια και φάρμες τους βρίσκοντας δημιουργικούς τρόπους για να κερδίσει την εμπιστοσύνη των ανθρώπων που φωτογράφιζε. Η φωτογραφία της εμβάθυνε και φώτιζε πολύπλοκα κοινωνικά ζητήματα, προσπαθώντας με αυτό το τρόπο να επηρεάσει το κατεστημένο για μια κοινωνική αλλαγή υπέρ των αδυνάτων.
Το 1942, όταν γνώρισε τον σύζυγό της Leon Oliver Wolcott, βοηθό του υπουργού Γεωργίας Χένρι Γουάλας και εν μέσω φρενίτιδας του Μακαρθισμού όπου κηνηγούσε κάθε τι το προοδευτικό στις ΗΠΑ, οι Wolcotts επέλεξαν να εγκαταλείψουν την Ουάσινγκτον και να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους στην επαρχία και τη γεωργία. Η Μάριον άφησε τότε την κάμερά της για να επικεντρωθεί στους απαιτητικούς ρόλους συζύγου αγρότη και μητέρας.
Χρόνια αργότερα η Marion ξαναέπιασε τη φωτογραφική της μηχανή για να απαθανατίσει κοινωνικές και πολιτικές ανισότητες. Αφήσε τη φάρμα της για αποστολές της USAID στο Ιράν, την Αίγυπτο, το Πακιστάν και την Ινδία.
Μετά τη συνταξιοδότησή της η Marion συνέχισε να φωτογραφίζει στις ΗΠΑ τις αντιπολεμικές διαμαρτυρίες και τα κοινωνικά κινήματα της εποχής της. Ορισμένες από αυτές τις εικόνες έχουν συμπεριληφθεί σε εκθέσεις και μέσα ενημέρωσης, καθώς οι φωτογραφίες της από τον FSA εμφανίζονταν όλο και περισσότερο στην επικαιρότητα.
Επειδή εντάχθηκε στον FSA αργά, ο Στράικερ της έδινε συχνά αποστολές που είχαν ως στόχο να ολοκληρώσουν έργα που είχαν ήδη ξεκινήσει κάποιοι άλλοι. Στις φωτογραφίες της Wolcott απεικονίζονται και πλούσια μεσοαστικά θέματα εκτός από τους φτωχούς εργάτες και αγρότες που εμφανίζονταν στις περισσότερες φωτογραφίες του FSA.
Οι φωτογραφίες της Wolcott έχουν συμπεριληφθεί σε ομαδικές και ατομικές εκθέσεις στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης το 1962, στο ICP και αλλού. Μεταξύ άλλων τιμητικών διακρίσεων που έχει λάβει είναι το βραβείο Dorothea Lange και το βραβείο Lifetime Achievement Award της Society of Photographic Education το 1991.
Στα διάφορα βιβλία για τη ζωή και τη σταδιοδρομία της περιλαμβάνονται το "Looking for the Light" του Paul Henrickson και το "The Hidden Life of Marion Post Wolcott" (1992).
Το αρχείο της βρίσκεται στη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου και οι εκτυπώσεις της περιλαμβάνονται στις μεγάλες συλλογές του Μητροπολιτικού Μουσείου Τέχνης και του Ινστιτούτου Smithsonian.
Η Marion συχνά προβληματιζόταν με τις δύσκολες επιλογές που αντιμετώπιζαν οι γυναίκες της γενιάς της, καθώς προσπαθούσαν να ισορροπήσουν ανάμεσα στην οικογένεια και την επαγγελματική σταδιοδρομία σε μία κοινωνία ανδροκρατούμενη. Λίγα χρόνια πριν από το θάνατό της το 1990, ως κεντρική ομιλήτρια σε ένα συνέδριο για τις γυναίκες στη φωτογραφία, η Marion είπε στο ακροατήριό της:
"Οι γυναίκες έχουν διανύσει πολύ δρόμο, αλλά όχι αρκετό. Μπροστά τους υπάρχουν ακόμη τρομερά εμπόδια. Μιλήστε με τον εαυτό σας και την ψυχή σας. Προχωρήστε μπροστά και τότε ίσως να μην είναι πολύ αργά".
πηγές: IcP.org, flashbak.com
επιμέλεια: J.Eco
Marion Post Wolcott
